ภาษาประจำชาติอินโดนีเซียที่ควรรู้

ภาษาประจำชาติอินโดนีเซีย Indonesia

http://asean.skru.ac.th/images/130.jpg

มารู้จักประเทศอินโดนีเซีย Indonesia

อินโดนีเซีย : Indonesia หรือชื่อทางการคือ สาธารณรัฐอินโดนีเซีย เป็นหมู่เกาะที่ใหญ่ที่สุดในโลก ตั้งอยู่ระหว่างคาบสมุทรอินโดจีนกับทวีปออสเตรเลีย และระหว่างมหาสมุทรอินเดียกับมหาสมุทรแปซิฟิก

มีพรมแดนติดกับประเทศมาเลเซียบนเกาะบอร์เนียวหรือกาลีมันตัน (Kalimantan), ประเทศปาปัวนิวกินีบนเกาะนิวกินีหรืออีเรียน (Irian) และประเทศติมอร์-เลสเตบนเกาะติมอร์ (Timor)

มารู้จักภาษาประเทศอินโดนีเซียกัน

ภาษาอินโดนีเซีย  หรือ  Bahasa Indonesia 

เป็นภาษาทางการของประเทศอินโดนีเซีย และเป็นภาษาที่น่าสังเกตในหลายด้าน ชาวอินโดนีเซียส่วนใหญ่พูดภาษาอินโดนีเซียเป็นภาษาที่สอง และส่วนน้อยที่พูดเป็นภาษาแม่ในบางนัย ภาษานี้เป็นภาษาที่ค่อนข้างใหม่ เนื่องจากเกิดขึ้นอย่างเป็นทางการในปี พ.ศ. 2488 และเป็นภาษาที่เปลี่ยนแปลงตลอดเวลา เนื่องจากเกิดคำที่ยืมมาจากภาษาอื่น ๆ เช่น ภาษาสันสกฤต ภาษาอาหรับ ภาษาดัตช์ ภาษาโปรตุเกส ภาษาจีน และภาษาตระกูลออสโตรนีเซียนอื่นๆ เป็นต้น

คำทักทายภาษาอินโดนีเซีย  

สวัสดี(ตอนเช้า)              เซลามัทปากิ

        สวัสดี(ตอนบ่าย)             เซอ-ลา-มัต -เซียง  

        สวัสดี(ตอนเย็น)              เซ-ลา-มัต -มา-ลัม  

        ราตรีสวัสดิ์                   เซ-ลา-มัต -มา-ลัม  

        ขอบคุณ                      เทริมากาสิ  

        ยินดีที่ได้รู้จัก                 เซลามัน เบอร์จัมพา เดนกัน อันดา      

        พบกันใหม่                    ซัมไพ จำพา ลากิ   

        นอนหลับฝันดี                มิมพิ ยัง อินดา      

        ไม่เป็นไร                      ทิดัก อพา อพา     

        คุณสบายดีไหม              อา-ปา-คา-บา       

        ฉันสบายดี ขอบคุณ          บา-อิก -บา-อิก -ซา-จา                   

        ลาก่อน                        ดา-ดา / เซอ-ลา-มัต -ติง-กัล              

        ขอโทษ                         มา-อัฟ  

    

http://eachlanguagesofasean.weebly.com/uploads/1/7/6/0/17604325/1231289_orig.jpg

         

คำที่ใช้ในชีวิตประจำวัน

       

        เปิด                   บู-กา 

         ปิด                   ตู-ตุ๊บ

         ทำงาน               เบอ-ระ-เกอ-จา     

         หิว                    ลา-ปา-ระ   

         กิน                    มา-กัน               

         อิ่ม                    เลิง-กั๊บ                              

         ร้อน                 ปา-นัส       

        หนาว                 ดิน-งิน              

         สบาย                บา-อิก       

        ไม่สบาย              ซา-กิท       

มีความสุข            บา-ฮา-เกีย   

เหนื่อย                จา-เป๊ะ              

นั่ง                     ดู-ดุ๊ก                                         

        เหนื่อย                จา-เป๊ะ      

        นั่ง                     ดู-ดุ๊ก 

         นอน                  ทิ-ดัว-ระ                     

         ยืน                    ดิ-รี   

         เดิน                  จา-ลัน -จา-ลัน      

         วิ่ง                    ลา-รี 

         ฉันกำลังทำงาน             ซา-ยา -เบอ-ระ-เกอ-จา   

         ฉันกำลังทานข้าว           ซา-ยา-มา-กัน-นา-ซี

               

       

แหล่งที่มา:

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%9B%E0%B8%A3%E0%B8%B0%E0%B9%80%E0%B8%97%E0%B8%A8%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%B5%E0%B8%A2

http://www.trang.psu.ac.th/asean/?p=364  

http://www.ais.co.th/interservice/aec/indonesia.html

https://th.wikipedia.org/wiki/%E0%B8%A0%E0%B8%B2%E0%B8%A9%E0%B8%B2%E0%B8%AD%E0%B8%B4%E0%B8%99%E0%B9%82%E0%B8%94%E0%B8%99%E0%B8%B5%E0%B9%80%E0%B8%8B%E0%B8%B5%E0%B8%A2

เรียบเรียงโดย:นางสาวจิราพร ใยสวัสดิ์ รหัสนักศึกษา 56103304159

สาขาวิชาสารสนเทศศาสตร์ คณะมนุษยศาสตร์และสังคมศาสตร์  มหาวิทยาลัยราชภัฏสกลนคร